Αποτελέσματα Φοιτητικών Εκλογών στο ΦΣ Νομικής - Μάιος 2014

ψηφίσαντες: 1354
άκυρα: 52
έγκυρα: 1302

Κατανομή 9 εδρών του Διοικητικού Συμβουλίου:

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: 4
ΕΑΑΚ: 2
ΠΚΣ: 2
ΑΡΕΝ: 1

Για δεύτερη συναπτή χρονιά, τα ΕΑΑΚ στη Νομική καταγράφονται στη δεύτερη θέση στην πολιτική μάχη των φοιτητικών εκλογών. Μια πολιτική μάχη που ειδικά στη Νομική, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σχολής μας, τον συντηρητικό πολιτικό συσχετισμό και τα όσα εκτυλίχθηκαν φέτος σε επίπεδο κινηματικών διεργασιών (βλ. αγώνας φοιτητών - διοικητικών υπαλλήλων) αλλά και όσων ακολούθησαν (βλ. χαμένο εξάμηνο) έχει μια εξαιρετικά αναβαθμισμένη σημασία.

Πριν περάσουμε σε μια αναλυτική αποτίμηση των αποτελεσμάτων, οφείλουμε, λοιπόν, για να είμαστε συνεπείς, να τοποθετήσουμε τα αποτελέσματα αυτά μέσα στην χρονική και πολιτική τους συγκυρία.

Αναλυτική Αποτίμηση:

Συμμετοχή: Η κάλπη της Νομικής, η μεγαλύτερη μονοτμηματική κάλπη της Αθήνας, έπεσε από 1447 ψήφους πέρσι στους 1354 ψηφίσαντες. με τα έγκυρα ψηφοδέλτια να φτάνουν τα 1302 σε αντίθεση με τα περσινά 1386. Εμείς αυτό το αποτιμάμε αρνητικά, ανεξάρτητα από το πως κατανέμεται κάθε χρόνο η μείωση των ψήφων σε επίπεδο πολιτικό δυνάμεων (φέτος ας πούμε δεν επηρέασε τη ΔΑΠ, πέρσι είχε καρπωθεί σχεδόν όλη την αποχή). Και το αποτιμάμε αρνητικά επειδή κάθε χρόνο ένα από τα πράγματα που παλεύουμε και θέλουμε ως σχήμα για τις φοιτητικές εκλογές είναι η όλο και μεγαλύτερη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ όλων μας προκειμένου να ανοίγουν οι αντιθέσεις και όλες οι απόψεις και να μην εγκλωβίζονται σε μια ακαθόριστη, πολιτικά ακίνδυνη σιωπή.

ΔΑΠ: Η ΔΑΠ φτάνοντας πέρσι σε ένα ιστορικό χαμηλό ψήφων φέτος παρουσίασε μια σταθερότητα, παίρνοντας ουσιαστικά τον ίδιο απόλυτο αριθμό ψήφων και αυξάνοντας το ποσοστό της λόγω της πτώσης της κάλπης. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε εν τέλει να επανέλθει στην 4η έδρα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Χωρίς να κλείνουμε τα μάτια απέναντι στο γεγονός ότι για εμάς η παράταξη της ΝΔ και του Σαμαρά έπρεπε να καταδικαστεί με πιο αποφασιστικό τρόπο από τους φοιτητές της Νομικής, δεν μας αποθαρρύνει καθόλου η εξέλιξη αυτή. Ας μην ξεχνάμε ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ φέτος αξιοποίησε ένα πολύ μεγάλο δωράκι που της έκανε το καθηγητικό σώμα της σχολής. Το χαμένο εξάμηνο! Με αυτό το όπλο προσπάθησε να βάλει τα αριστερά αγωνιστικά σχήματα στο περιθώριο και να αναδειχθεί ως εγγυήτρια δύναμη του συλλόγου. Αυτό δεν το κατάφερε παρόλα αυτά! Και σε αυτό πολύ σημαντικός ήταν και ο πρωτοπόρος ρόλος που έπαιξαν τα ΕΑΑΚ στην πάλη και κατά του χαμένου εξαμήνου.

ΠΚΣ: Η ΠΚΣ σημείωσε και αυτή μια σχετική σταθερότητα, η οποία στο φόντο της πτώσης της κάλπης και της πτώσης της ΑΡΕΝ την ανέβασε στην τρίτη θέση. Η ΠΚΣ και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών για εμάς δεν ανεβαίνει στην τρίτη θέση στο φόντο κάποιας κινηματικής αποκρυστάλλωσης, στο φόντο κάποιου αγώνα που ο σύλλογος ή η ίδια αυτοτελώς έδωσε και κέρδισε ή έχασε.

Και αυτό για δύο λόγους: Αφενός, ακόμα και με τον στρεβλό, αυτοτελή, σεχταριστικό τρόπο που το συνηθίζει, δεν άνοιξε κανένα μέτωπο φέτος για κανένα ζήτημα των φοιτητών (βλ. συγγράμματα, σίτιση, στέγαση), αφετέρου, στο μεγάλο αγώνα που δώσαμε φέτος στις αρχές της χρονιάς, είχε από πολύ νωρίς μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις μία πολύ συντηρητική τοποθέτηση, που καλούσε σε ανοιχτή σχολή, καταγγέλλοντας ουσιαστικά τις φοιτητικές καταλήψεις και την ίδια την Απεργιακή Επιτροπή. Προφανώς και δεν μπορούμε να πούμε ότι η ψήφος στην ΠΚΣ ήταν μια συντηρητική ψήφος και τελεία. Σίγουρα ενσωμάτωσε τέτοια στοιχεία ενός κόσμου που τον καλεί να αντιληφθεί το "δίκιο του αγώνα" αλλά όχι να το μεταφράσει σε κινηματική πρακτική στη βάση μιας αναθετικής λογικής, όμως πρέπει να δούμε και ένα ενδεχόμενο κομμάτι φοιτητών με πραγματικά πολιτικά ερωτήματα το οποίο μάλλον δεν καταφέραμε να το εκφράσουμε ως ΕΑΑΚ.Η κατάληψη της 2ης έδρας στο ΔΣ από την ΠΚΣ θεωρούμε ότι είναι ανησυχητική όχι επειδή η ΠΚΣ δεν είναι μια αριστερή κινηματική δύναμη αλλά επειδή η πολιτική λογική του απομονωτισμού και η μονομερής επίθεση προς τις αριστερές δυνάμεις και δη τα ΕΑΑΚ (βλ. και επίθεση της ΚΝΕ στα ΕΑΑΚ ΕΜΠ με αποτέλεσμα των τραυματισμό ΕΑΑΚιτών), χωρίς την παραμικρή αντιπαράθεση με τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, προοιωνίζει μια στάση πολύ μακριά από τη μετωπική λογική που εμείς πρεσβεύουμε για την αριστερά και τοι φοιτητικό σώμα.

ΑΡΕΝ: Η ΑΡΕΝ συνέχισε την καθοδική της πορεία τόσο σε πανελλαδικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο Νομικής,  πέφτοντας πλέον στην 4η θέση. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η λογική της "μη παρέμβασης" εν αναμονή μιας "από τα πάνω" (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) αλλαγής των πραγμάτων, η εναλλακτικού τύπου εμφάνιση κατ' αποκλειστικότητα (μόνο εκδηλώσεις, κουζίνες κλπ), η άρνηση άρθρωσης πραγματικών αντιστάσεων γύρω από οποιοδήποτε ζήτημα της φοιτητικής καθημερινότητας, η σύμπνοια με την απόφαση του τμήματος να χαθεί το εξάμηνο (βλ. πλαίσιο ΑΡΕΝ σε ΓΣ αρχές Γενάρη), το γενικόλογο "θέλουμε τα πάντα" το οποίο όμως απολήγει στο να μην κάνουμε και πολλά, εν τέλει δεν μπόρεσε να συσπειρώσει, ούτε να πείσει κόσμο του συλλόγου στην στήριξη της ΑΡΕΝ.

Σχόλιο:

"Γιατί κάποια πράγματα δεν αλλάζουν με τις εκλογές..."
Όπως πάντα τονίζαμε, οι εκλογές είναι άλλη μια πολιτική μάχη και όχι Η πολιτική μάχη. Για εμάς αυτό που έχει σημασία είναι η στήριξη των ΕΑΑΚ που τα κατέγραψε για άλλη μια φορά στην δεύτερη θέση στο ΦΣ Νομικής να μεταφραστεί σε συλλογικούς αγώνες, να μεταφραστεί σε ενδυνάμωση των Γενικών Συνελεύσεων να μεταφραστεί σε συζήτηση, συναπόφαση και συνυλοποίηση γύρω από τα προβλήματά μας.

Δεν μας φθάνει ούτε μας αντιστοιχεί απλώς μια "κραυγή αντίστασης" την ημέρα των εκλογών, μια φορά τον χρόνο.

Αυτό που αντιστοιχεί στους στόχους, στις επιδιώξεις και στις διεκδικήσεις μας είναι οι ανυποχώρητοι αγώνες μας. Αυτοί που ρίχνουν νόμους, αυτοί που ρίχνουν κυβερνήσεις, που στέλνουν μηνύματα άγχους στα κομματικά επιτελεία όσων υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον μας, αυτοί που νικάνε!

Ας μεταφραστεί έτσι η στήριξη των ΕΑΑΚ στη σχολή μας...

              με το μυαλό στο "εμείς" και όχι στο "εγώ"
                                         για τους αγώνες που έρχονται!