Κείμενο του σχήματος σχετικά με τις διαγραφές και τη Σύγκλητο της Πέμπτης 15/5

Διαγραφές στη Νομική…

 

Μας αφορά;

Φέτος για πρώτη φορά μπαίνει σε εφαρμογή ο νόμος Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου σε ό, τι αφορά στις διαγραφές φοιτητών. Συγκεκριμένα, το υπουργείο έχει εξαγγείλει 180.000 διαγραφές φοιτητών οι οποίες πρέπει να ολοκληρωθούν fast track, μέχρι το τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς, δηλαδή τον Αύγουστο.

 

Πιο συγκεκριμένα

 

Όσοι συμφοιτητές μας εγράφησαν σε 4ετείς σχολές έως το ακαδημαϊκό έτος 2003 – 2004 πρέπει να διαγραφούν φέτος ενώ για τις 5ετείς σχολές εφαρμόζεται για όσους εγράφησαν από το 2001 – 2002. Το μέτρο αυτό αποτελεί την πρώτη εφαρμογή των διαγραφών, οι οποίες δεν θα περιοριστούν στους περιβόητους «αιώνιους». Συγκεκριμένα, όσοι φοιτητές εγράφησαν στη σχολή τους από το 2011 και μετά διαγράφονται μόλις στα ν+2 χρόνια ενώ οι υπόλοιποι στα 2ν (όπου ν=4 ή 5 ανάλογα με τη σχολή).

 

Ειδικά για τη σχολή μας

 

Σύμφωνα με τα παραπάνω στη σχολή μας θα πρέπει να διαγραφεί το 83% των συμφοιτητών μας (11.697 από τους 14.169). Αυτό έχει ως συνέπεια να εκδιωχθούν από το πανεπιστήμιο και να μην καταφέρουν ποτέ να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να λάβουν το πτυχίο, το ελάχιστο εφόδιο μέσα στη δύνη του 60% ανεργίας στους νέους. Συνολικά, στη σχολή μας, αυτό το μέτρο πλήττει όλο το φοιτητικό σώμα (και όχι μόνο τους «αιώνιους») καθώς με μέσο όρο αποφοίτησης τα 6,5 χρόνια (όπως υπολογίζεται) είναι προφανές ότι επιβάλλεται μια υπέρμετρη εντατικοποίηση των σπουδών (πολύωρες παρακολουθήσεις, εξαντλητικές ώρες διαβάσματος, πλήρης πρόσδεση στο καθηγητικό σώμα και σε αυταρχικές συμπεριφορές κάποιων καθηγητών) προκειμένου εν τέλει να καταφέρουμε να μη διαγραφούμε από τη σχολή μας.

 

Στάση καθηγητικού σώματος και Υπουργείου Παιδείας,
σχέση με Οργανισμούς και Εσωτερικούς Κανονισμούς

 

Οι Σύγκλητοι των πανεπιστήμιων και τα θεσμικά όργανα περιορίζονται μέχρι στιγμής σε στείρα νομικά επιχειρήματα γύρω από τις διαγραφές, συνδέοντας τες με τους υπό ψήφιση νέους Οργανισμούς και Εσωτερικούς Κανονισμούς των ιδρυμάτων (βλ. Σύγκλητος ΕΚΠΑ). Από την άλλη το Υπουργείο εμμένει σε μια πιο επιθετική στάση στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής. Έτσι, πιέζει για διαγραφές μέσα στο καλοκαίρι ανεξάρτητα από την ψήφιση των νέων Οργανισμών και ΕΚ. Γύρω από έναν τέτοιο σενάριο δορυφοριοποιούνται ενδεχομένως και μερίδες του καθηγητικού σώματος που πάγια επικροτούσαν μια κατεύθυνση διαγραφών (βλ. Φορτσάκης, τμήμα Νομικής).

Που στοχεύουν οι διαγραφές;

 

Καταρχάς, δεν τίθεται οικονομικό  ζήτημα καθώς με τις διαγραφές δεν μπορούν εξοικονομηθούν χρήματα, αφού οι φοιτητές που ξεπερνούν το όριο ήδη δεν κοστίζουν τίποτα σε φοιτητικές παροχές.

 

Για εμάς, το μέτρο αυτό στοχεύει κατά κύριο λόγο στην ακύρωση του πανεπιστημίου ως χώρου κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης και στη μετατροπή του σε ένα άλλου τύπου αυταρχικό και αποστειρωμένο «σχολείο». Μέσα σε αυτό το κολλεγιοποιημένο, αυταρχικό εκπαιδευτήριο, οι πλήρως εντατικοποιημένοι και εξατομικευμένοι όροι φοίτησης πλήττουν άμεσα και ενιαία όλο το φοιτητικό σώμα, αφού αναιρούν την δυνατότητα για συλλογική δράση στα πλαίσια συνολικής μεταστροφής της κοινωνικής φιγούρας του φοιτητή.

 

Τι κάνουμε;

 

Πρέπει ως φοιτητικός σύλλογος, στα πλαίσια της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης να είμαστε σε εγρήγορση προκειμένου να μην αφήσουμε κανένα συμφοιτητή μας να διαγραφεί. Ένα πρώτο βήμα σε αυτή τη προσπάθεια (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι επαρκές) είναι να αποσπάσουμε τοποθετήσεις από τα θεσμικά όργανα της σχολής μας που να εναντιώνονται στις διαγραφές φοιτητών (βλ. απόφαση Τμήματος Καθηγητών Ιατρικής κατά κάθε διαγραφής φοιτητή).

Επομένως, επειδή, προφανώς, και η υπόθεση αυτή μας αφορά καλούμε όλους τους φοιτητές να παρευρεθούν μαζικά στη Σύγκλητο του ΕΚΠΑ που θα διεξαχθεί την Πέμπτη 15/5 και ώρα 9.30 το πρωί στο κτήριο της Πρυτανείας και η οποία θα συζητήσει για το νέο Οργανισμό του ιδρύματος και τις διαγραφές φοιτητών.